dr Krystyna Krzekotowska przedstawiła swój pogląd, że najważniejsza dla mieszkańców Warszawy jest zmiana relacji urząd -obywatel na przyjazną obywatelom zgodnie z europejską strategią zarządzania miastem.
Konieczne jest też uporządkowanie srosunków własnościowych i dokonanie zwrotu nieruchomoci ich prawowyitym właścicielem z jednoczesnym zapewnieniem ochrony najemcom( dostarczenie im przez miasto równorzędnych lokali zamiennych), tak jak dr Krystyna Krzekotowska już w praktyce stosowała jako radna na Bielanach (w latach 1994-1998). Dr Krystyna Krzekotowska przedstawiła swoje stanowisko w rej sprawie.

Właściciele gruntów warszawskich, bezprawnie pozbawieni swej własności tzw. dekretem Bieruta mają prawo do tego, aby w wolnej Polsce swe nieruchomości odzyskać. Opowiadałam się za naprawieniem tej wielkiej krzywdy historycznej bez tworzenia kolejnego łańcucha krzywd i realizowałam to na terenie Gminy Warszawa-Bielany, jako wiceprzewodnicząca Rady i Przewodnicząca Komisji Polityki Mieszkaniowej. Najemcom zapewniono bowiem prawo do równorzędnego lokalu zamiennego.

Niestety tego dobrego przykładu nie rozszerzono na całą Warszawę, a przeciwnie wprowadzono prawo miejscowe, które dyskryminuje właścicieli.Pozbawiono ich nawet bonifikaty przyznanej najemcom przy nabywaniu lokali. Ten stan rzeczy można i należy zmienić, uchylając uchwały Rady Miasta Stołecznego Warszawy, które pogarszają sytuację prawną właścicieli nawet w stosunku do stanu wynikającego z ustawy o gospodarce nieruchomościami.Czy można jeszcze raz uwierzyć tym politykom, którzy przed wyborami opowiadają się za uchyleniem dekretu Bieruta, skoro dotąd nie zrobili nic w tej sprawie.

Nie spowodowali nawet rozwiązań możliwych do przyjęcia w świetle ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami, tj. nie spowodowali podjęcia uchwały Rady m. st. Warszawy, wprowadzającej sprzedaż właścicielom ich lokali za symboliczną złotówkę i nie respektowali wynikającego z tej ustawy pierwszeństwa właścicieli do nabywania tych lokali i budynków.

Dążąc do usunięcia spuścizny Bieruta, który ukradł Warszawiakom to, czego nie zdążył zniszczyć Hitler, trzeba strzec się tego, że nastepne władze staną w tym niechlubnym orszaku, jako winni zaniechania zwrotu nieruchomości warszawskich ich prawowitym właścicielom.
Bezprawne i krzywdzące Warszawiaków uchwały Rady Miasta są wynikiem albo złej woli radnych (może są osobiście zainteresowani w utrzymaniu tego bezprawnego stanu rzeczy) albo ich skrajnej niekompetencji.

Kandydując na Prezydenta Warszawy Pani Hanna Gronkiewicz - Waltz zapewniała, że przekaże sprawy właścicieli pokrzywdzonych dekretem Bieruta w ręce kompetentnych pracowników. Wydała więc polecenie swemu zastępcy - Wiceprezydentowi Andrzejowi Jakobiakowi szybkiego zajęcia się tą sprawą. Niestety czas biegnie, a nadal nic się w tym zakresie nie zmieniło.

Można więc i należy domagać się od Pani Prezydent, aby spowodowała wniesienie pod obrady Rady projektu, który w tej sprawie przygotowało Stowarzyszenie "DEKRETOWIEC", na co pozwala obowiązujące prawo (potwierdzają to opinie ekspertów).

Działalność polskich władz surowo ocenił Trybunał Konstytucyjny, uznając, że w stosunku do warszawskich właścicieli naruszono zasadę ochrony zaufania do państwa i stanowionego przezeń prawa" ( uchwała TK z dnia 18 czerwca 1996 r. Sygn. akt W. 19/95) .Najwyższy czas skończyć z kontynuacją polityki Bieruta, gdyż kompromituje to Polskę także na arenie międzynarodowej, a w dodatku prowadzi to do dewastacji zasobów, wskutek niegospodarnego zarządzania cudzymi nieruchomościami przez komunalnych zarządców.

Takie działanie krzywdzi tez najemców, gdyż zwrot tylko pojedynczych nieruchomości zaniast wszysttkich, prowadzi do nadmiernych gwałtownych podwyżek czynszów, niespotykanych w żadnym innym europejskim pańtwie.

Władza, która jest winna tego stanu rzeczy umywa ręce i odsyła obywateli na drogę sądową. Jest to klasyczny przykład gdy władza zamiast rozwiązywać trudne problemy społeczne jeszcze je dodatkowo mnoży własnym nieumiejętnym postepowaniemTa postawa nie odpowiada ani europejskim standardom ochrony Obywateli zarówno w odniesieniu do właścicieli, jak i najemców.